ერთი წყვილის მოჩვენებითმა სიყვარულმა დამასევდიანა. აი ისეთი წყვილის, რომელსაც დოლჩე და გაბანასავით ერთმანეთის გარეშე ვერ წარმოიდგენ :))
რატომ და ვისთვის თამაშობენ არ ვიცი, მაგრამ, ფაქტია, რომ თამაშობენ. მგონი არც არავისთვის არ თამაშობენ და მხოლოდ საკუთარ თავებს ატყუებენ.
სულ ერთად არიან, ყველგან ერთად დადიან, შოპინგზე, სავარჯიშოდ, დასასვენებლად და ცდილობენ საკუთარი თავებიც და გარშემომყოფებიც დააჯერონ, ვითომ ძალიან უყვართ ერთმანეთი და ძლიერი სიყვარული არსებობს. სოციალურ ქსელებში რათქმა უნდა, ერთმანეთის ფოტო უყენიათ წარწერით „ჩემი <3“, მაგრამ რომ ჩაუღრმავდე, ამ „სიყვარულში“ მუცლის ტკივილი უფრო მეტია, ვიდრე ბედნიერება..
..ნეტავ როგორი შეგრძნებაა, როცა ცხოვრება არ გიტოვებს სხვა არჩევანს და იძულებული ხარ იმასთან დაწყვილდე, ვინც არ გიყვარს? როგორი სიმწარეა, როცა იძულებული ხარ ბედს შეეგუო და მას, ვისაც შენი შეყვარებული, ცოლი ან ქმარი ჰქვია - ზედმეტი ემოციების და ინტერესის გარეშე უყურებ?
თან ათას მიზეზს ეძებ, რომ საკუთარი
„არჩევანი“ გაამართლო: „ნორმალური გოგოა რა გინდა, (ან
ბიჭია), მაგარი ქალები (ან კაცები) და საერთოდ სიყვარული მხოლოდ კინოშია, სიყვარული არ არსებობს, მთავარი ურთიერთგაგება და პატივისცემაა და ბლა-ბლა-ბლა..
მერე რა, რომ ყვითელი კბილები და გამაღიზიანები კანი აქვს, "ზატო" კაი გოგოა, მგონი ვუყვარვარ (სხვა რა გზაა აქვს), სხვას ვის რაში ვჭირდები აბა, ეს კი, ჩვენი ძველი დივანივით კომფორტული და მოსახერხებელია და მასთან არ ვიძაბები არანაირად".
ან როცა ქალი იმშვიდებს თავს: „ნუ ჰოო ახლა, არც ალენ დელონია და არც მდიდარი როქფელლერი, მაგრამ სულ არაფერს ჯობია, თან რეპროდუქციული ასაკი „დედლაინს“ უახლოვდება
და ბავშვი ხო უნდა გავაჩინო“.
რა თქმა უნდა, ამ მწარე სიმართლეს დაქალს ვერ მოუყვება და სოციალურ ქსელში საცოდავ სპექტაკლებს დგამს. ადამიანები ხომ სხვების საჩვენებლად ცხოვრობენ. ცხოვრებაში სულ არაფერი მიღწევა რომ არ ჰქონდეს, "ზატო" "სამაგალითო" ოჯახი ჰყავს..
ასეთია ეს ცხოვრება :)) 20-დან 29 წლამდე ჯერ სანამ ბედნიერების იმედი გაქვს მეგან ფოქსზე ოცნებობ და საკუთარ "ვოლს" ემილი რატაკოვსკის ფოტოებით აჭრელებ, მერე კი, 32-35 წლის ასაკში, (თუ უკვე სამი შვილის ღიპიანი მამიკო არ ხარ, რომლის მთავარი დარდი იპოთეკის და სამომხმარებლო კრედიტის დაფარვაა), ქერი ბრედშოუს დაბერებული და დატანჯული ვერსია შეგრჩება ხელში და მაგით უნდა დაკმაყოფილდე. ზატო კაი გოგოა.
ასე რატომ ხდება? ალბათ იმიტომ, რომ იმას არ სჭირდები, ვისზეც ოცნებობ. იმიტომ, რომ უინტერესო ჩვარი ხარ.
უფრო ხშირად კი, ასეთი დაწყვილების მთავარი მიზეზი - მარტოობის შიშია. ამ შიშის გამო ადამიანები უცნაურ ურთიერთობებს იწყებენ და თავს იმით იმშვიდებენ, რომ სიყვარული არ არსებობს და ლტოლვა ადრე თუ გვიან მაინც ქრება.
კი ბატონო, სიყვარული ქრება, მაგრამ ჯობია ერთხელ მაინც იყოს და წავიდეს, ვიდრე მთელი ცხოვრება არასასურველი ურთიერთობების ჭაობში იხრჩობოდე და სულიერი ინვალიდივით, ამ გრძნობას მოკვეთილი ზომბი იყო და მერე მოკვდე.
