ალბათ ყველას გვყავს ნაცნობებში ისეთი გოგოები, რომლების დახასიათება მხოლოდ ერთი ფრაზით შეიძლება - კარგი გოგო. სულ რომ იღიმიან და შარზე თუ არ ხარ ვერაფერს ვერ დაუწუნებ. მათზე ყველა ფრაზა ასე მთავრდება: „..მაგრამ ძალიან კარგი გოგოა“. მაგალითად: "სქელი ტრაკი აქვს, მაგრამ ძალიან კარგი გოგოა!"
ის დიდად არ გიყვარს, არ გინდა, არ გძულს და საერთოდ არანაირ ემოციებს
არ იწვევს. „პრივეტ, როგორ ხარ?“ - გაგიღიმებს, გაუღიმებ и пошёл
дальше! J
გასათხოვარ გოგოებზეა საუბარი, რა თქმა უნდა, თორემ ბებერი "კარგი გოგო" სადაა.
კეთილი
რატომ არის არ ვიცი. ალბათ იმიტომ, რომ ყველა მამრს მომღიმარი სახით, უაღრესად ნაზად ელაპარაკება და ისეთი საყვარელი და კეთილია, რომ ვინმესთან საეჭვო პაემანზეც რომ ნახო, იმასაც აპატიებ: ნუ რა ქნას, კეთილია და ის ბიჭიც ისე სთხოვდა, რომ შეეცოდა, ერთი შანსი მისცა
რა. ისეთი არაფერი, მხოლოდ ისაუბრეს J
შეიძლება ჩვენს „კარგ გოგოს“ „სტერვებზე“ უფრო უარესი ხასიათი ჰქონდეს. საჭირო რომ გახდება სტერვასაც თმებით ათრევს. მითუმეტეს, რომ კარგი გოგოს სტრატეგია მხოლოდ გათხოვებამდე და პირველი შვილის გაჩენამდეა ძალაში. აი მერე აჩვენებს სეირს დედამთილს და ყველას.
შეიძლება ჩვენს „კარგ გოგოს“ „სტერვებზე“ უფრო უარესი ხასიათი ჰქონდეს. საჭირო რომ გახდება სტერვასაც თმებით ათრევს. მითუმეტეს, რომ კარგი გოგოს სტრატეგია მხოლოდ გათხოვებამდე და პირველი შვილის გაჩენამდეა ძალაში. აი მერე აჩვენებს სეირს დედამთილს და ყველას.
განსაკუთრებულად მეზიზღება ეს კატეგორია რა :))))
ამ ჩუმჩუმელა აფერისტების გამო, მთელი ცხოვრება სინდისი მკლავდა: მე რატომ არ ვარ კარგი გოგო? J
